Sarah haar reden voor een wilsverklaring
Patiënten met een wilsverklaring kan ik behandelen zoals zij dat gewenst zouden hebben.
Sarah, klinisch geriater (42)
"Ik werk inmiddels al vele jaren als klinisch geriater. Dat betekent dat ik oudere mensen met ingewikkelde ziekteproblemen behandel. Daarbij zijn er vaak meerdere aandoeningen tegelijk aanwezig, een combinatie van lichamelijke, psychische, functionele en sociale problemen.
Zeker nu mensen steeds ouder worden, behandel ik steeds meer Alzheimer-patiënten. Daarbij let ik erop dat ze de zorg krijgen die zij gewenst zouden hebben. Al is dat soms heel lastig. Want veel mensen hebben dat niet vastgelegd. Die gaan ervan uit dat hun partner en de kinderen wel weten wat ze willen en dan kunnen beslissen. Vaak zijn die het niet met elkaar eens, spreken ze elkaar tegen. Een partner zegt bijvoorbeeld dat haar man niet meer gereanimeerd zou willen worden als zijn hart ermee stopt. Maar de kinderen denken daar anders over. En het is natuurlijk geen kwestie van ‘de meeste stemmen gelden’.
Het meest wenselijke is als patiënten zelf, op tijd, dus voordat ze wilsonbekwaam zijn geworden, hun wensen hebben vastgelegd in een wilsverklaring. Ik heb nu diverse patiënten gehad die dat via de Digitale Wilsverklaring van Voor-Morgen gedaan hebben.
Duidelijk, helder en altijd de meest actuele versie. Wat daarbij ook fijn is, is dat de patiënt een video heeft opgenomen om in zijn eigen woorden uit te leggen wat hij in verschillende situaties zou willen. Zeker als er een euthanasiewens is. Dat zijn altijd extra complexe situaties. Die kan ik alleen in overweging nemen als deze opgesteld is door een wilsbekwame patiënt. Anders is daar helaas echt geen mogelijkheid voor."