Wilsverklaring

Een niet-reanimeren verklaring is een document waarin je aangeeft in welke situaties je wel of niet wilt worden gereanimeerd in het geval van een hartstilstand.

De beslissing is persoonlijk en hangt onder andere af van je gezondheid en verwachte kwaliteit van leven na reanimatie. Bespreek met je (huis)arts de kansen en risico's van reanimatie in jouw situatie. Het is belangrijk om deze wens met je naasten en vertegenwoordiger te bespreken.

Een euthanasieverzoek is geen verklaring maar een verzoek, geen recht. Het is met wettelijke vereisten omkleed (Wet toetsing Levensbeëindiging, WtL) Het verzoek moet hieraan voldoen. De arts toetst dit en mag jouw verzoek weigeren.

Een schriftelijk euthanasieverzoek stelt je in staat om vooraf vast te leggen in welke situaties jij euthanasie wilt. Het vervangt bij wilsonbekwaamheid het mondelinge verzoek. Alleen jij zelf kan een verzoek doen, niemand anders kan dat voor je doen, ook niet als je wilsonbekwaam bent en ondraaglijk lijdt.

Omschrijf je wensen en situaties zo duidelijk mogelijk. Bespreek ze met de (huis)arts. Vraag of de (huis)arts bereid is jouw verzoek uit te voeren. Herbevestig jaarlijks je keuze. Bespreek deze wens met je familie en naasten!

Een behandelverbod, is een verklaring in een document waarin je aangeeft onder welke omstandigheden je wel en niet verder behandelt wilt worden.

Artsen moeten zich in principe aan dit behandelverbod houden. De beslissing is persoonlijk en hangt onder andere af van je gezondheid en verwachte kwaliteit van leven bij wel (door)behandelen.

Bespreek met je (huis)arts de kansen en risico's in jouw situatie. Het is belangrijk om deze wens ook met je naasten en vertegenwoordiger te bespreken.

Een Zorgwensverklaring is een document waarin je aangeeft en vastlegt wat je wensen voor verzorging zijn als je wilsonbekwaam bent en afhankelijke van de hulp van anderen.

De (ver)zorgwens houdt onder andere in de vraag door Wie zou jij en Waar verzorgd willen worden en hoe wil je het financieel geregeld hebben.

Bijvoorbeeld; de keuze tussen wel wel of niet thuis blijven wonen, wel of niet naar een (verpleeg)tehuis voor verzorging, en, door wie, eigen familie of vrienden of door (ingekochte) professionele hulp.

Bespreek deze wens met je familie en naasten en met de (huis)arts. Artsen en verzorgers zullen deze wensen in principe uitvoeren.

Iedereen heeft het recht zijn eigen behandelplan en verzorgingswensen met een arts te bespreken. Maar, als je wilsonbekwaam bent door ongeval of dementie kun je dat niet met de arts bespreken. Dan zorgt je schriftelijke wilsverklaring voor duidelijkheid over wat jij wenst.

Daarmee houd je zelf de regie in handen en dat geeft rust. Dankzij jouw wilsverklaring weten jouw naasten en artsen wat je wilt wanneer je zelf niet meer in staat bent dit aan te geven.

Het is belangrijk voor je naasten te weten wat jij wilt. Dankzij jouw wilsverklaringen weten zij wat jij wenst. Zij kunnen nu beslissen, ook in nood, zoals jij dat zou hebben gewenst. Duidelijkheid met je wilsverklaring voorkomt stress en onzekerheid!

Klik hier voor het verhaal van Joan, over hoe haar zoon in deze situatie terecht kwam.

In je wilsverklaring wijs je een vertegenwoordiger aan. Met hem of haar bespreek je je wensen. Maak duidelijk wat je bedoeling is en bespreek in welke situaties je niet gereanimeerd wenst te worden of verder behandeld. Wanner er wel of geen euthanasie moet worden toegepast.

De vertegenwoordiger handelt namens jou, in jouw belang. Deze figuur is van groot belang bij het uitvoeren van je wensen. Het is een belangrijke persoon met een verantwoordelijke taak.

Een arts zal je in principe altijd handelen naar wat hij vindt wat medisch gezien 'het beste' is. Dit kan in strijd zijn met jouw wensen. Jij kunt afwijkende ideeën hebben.

Maar als jouw wensen bij de arts niet bekend zijn kan hij daar geen rekening mee houden.

Een duidelijke wilsverklaring maakt het dan ook een stuk eenvoudiger voor een arts. Met name een video toelichting bij de schriftelijke wilsverklaring zorgt voor extra duidelijkheid.